Yerel ziraat odaları, sivil toplum kuruluşları ve vatandaşlar, Manisa’nın mevcut su kaynaklarının başka bir şehre yönlendirilmesine karşı çıkıyor. 1980 yılından bu yana yeraltı suyu işletme sahası olarak tanımlanan Sarıkız bölgesi, İzmir’e içme suyu sağlanması amacıyla yıllık 45 milyon metreküplük tahsisle kullanılıyor.
Bölgede toplam 38 içme suyu sondaj kuyusu bulunurken, bunların sadece 18’i aktif durumda. Kalan 20 kuyu ise verim kaybı, daralma ve teknik arızalar nedeniyle kullanılamıyor.
İZSU, kullanılamayan 6 kuyunun kapatılması şartıyla aynı bölgede 6 yeni kuyu açmak için Devlet Su İşleri’ne başvurdu. Daha önce şubat-haziran döneminde benzer şekilde 5 kuyu yenilenmişti. Yeni taleplerin gündeme gelmesiyle birlikte, yerel düzeyde tepkilerin yeniden artması bekleniyor.
İzmir’in önemli su kaynaklarından Gördes Barajı’nda 16 Temmuz 2025 itibarıyla içme suyu temini durdurulurken, Tahtalı Barajı’nda su seviyesi kritik sınırda bulunuyor. Bu durum, Sarıkız bölgesini İzmir için yeniden önemli bir alternatif haline getiriyor. Ancak bölgeden su çekimi, hem coğrafi mesafe hem de enerji maliyetleri nedeniyle daha maliyetli bir seçenek olarak değerlendiriliyor.
Ziraat odaları ve sivil toplum kuruluşları, önceki kuyu yenileme çalışmalarına gösterdikleri tepkileri sürdürüyor. Yerel temsilciler, yeraltı su seviyelerinde yaşanan düşüşe dikkat çekerek yeni kuyuların bölgedeki tarım ve içme suyu dengesini olumsuz etkileyebileceğini savunuyor.
Sarıkız bölgesinde iki ayrı gözlem kuyusu üzerinden yeraltı su seviyeleri gerçek zamanlı olarak izleniyor. Ani düşüşlerin tespit edilmesi durumunda gerekli uyarı ve kısıtlamaların devreye alınacağı bildirildi. Gediz Havzası genelinde toplam 136 gözlem kuyusundan veri toplanıyor.
Manisalılar sosyal medya ve basın aracılığıyla tepkilerini dile getirirken, İzmir’in su ihtiyacının farklı kaynaklardan karşılanması gerektiğini vurguluyor.
